Podstawowe informacje:
W brydża gramy 52 kartami, podzielonymi na cztery kolory, które nazywamy (innych nazw w brydżu sportowym nie używamy!)
Brydż Sportowy - Lekcja Nr 1
- PIK –
symbol koloru ª nazwa angielska spade
- KIER –
symbol koloru © nazwa angielska heart
- KARO –
symbol koloru ¨ nazwa angielska diamonds
- TREFL –
symbol koloru § nazwa angielska club
Kolory
ułożone są według starszeństwa – najstarszy jest AS i kolejność wygląda
następująco:
- AS –
będziemy używali skrótu – symbolu A
- KRÓL - będziemy
używali skrótu – symbolu K
- DAMA - będziemy
używali skrótu – symbolu D
- WALET - będziemy
używali skrótu – symbolu W
- DZIESIĄTKA
- będziemy używali skrótu – symbolu 10
- DZIEWIĄTKA
- będziemy używali skrótu – symbolu 9
- ÓSEMKA - będziemy
używali skrótu – symbolu 8
- SIÓDEMKA -
będziemy używali skrótu – symbolu 7
- SZÓSTKA - będziemy
używali skrótu – symbolu 6
- PIĄTKA - będziemy
używali skrótu – symbolu 5
- CZWÓRKA – będziemy
używali skrótu – symbolu 4
- TRÓJKA – będziemy
używali skrótu – symbolu 3
- DWÓJKA - będziemy
używali skrótu – symbolu 2
Po rozdaniu kart rozpoczyna się pierwsza część gry zwana
LICYTACJĄ. Licytację zaczyna zawsze osoba rozdająca karty, kończy zaś gracz,
który jako trzeci z kolei powie słowo pas. Przykładowa licytacja: „ 1 pik – pas
– pas – pas „. Po zakończeniu licytacji rozpoczyna się ROZGRYWKA. W powyższym
przypadku rozgrywającym jest zawodnik który powiedział 1 pik
i w ten sposób zobowiązał się do wzięcia 7 lew, a kolorem atutowym będą piki (
1 lewa to dołożone 4 kart od każdego grającego po jednej – w rozgrywce jest do
wzięcia 13 lew ).
Jak zapewne pamiętacie najmniejsza liczba lew, jaką można wziąć, aby mieć ich więcej
niż przeciwnicy to siedem. Przyjęto więc zasadę, że pierwszy szczebel licytacji
zaczyna się od zobowiązania się do 7 lew. Przykładowo 1 pik zobowiązuje do
wzięcia 7 „wziątek” a 4 pik do wzięcia 10 lew. Po każdej odzywce można ( w
kolejności wskazówek zegara ) zalicytować odzywkę starszą. Hierarchia jest
prosta: każda odzywka deklarująca wzięcie większej ilości lew jest starsza.
Jeżeli licytacja toczy się na tym samym poziomie np. poziomie 3 ( często
używamy stwierdzenia szczebel licytacji ), starszeństwo zależy od koloru –
najmłodsze są trefle, dalej kara, kiery i piki, odzywka BEZ ATU ( gramy bez
koloru atutowego – no trumps
( ang. ). Gracz nie jest zmuszony do deklaracji wzięcia lew, kiedy nadejdzie
jego kolej może spokojnie powiedzieć – pas. Jeżeli ktoś pasował, nawet kilka
razy, może ponownie zalicytować odzywkę dozwoloną ( starszą od poprzedniej ). Licytacja
może trwać do poziomu siedmiu – najwyższa licytowana odzywka to 7 BA (
zobowiązuje do wzięcia wszystkich trzynastu lew i jest nazywana w brydżu
SZLEMEM ). W licytacji występują jeszcze dwie dozwolone odzywki: kontra (
oznaczenie na diagramie X ) i rekontra ( oznaczenie na diagramie XX ). Kontra, mówiąc
najprościej, podwaja zapis, który uzyskujemy w brydżu.
Skontrować dany kontrakt ( zapowiedzianą odzywkę ) może tylko przeciwnik. Grę
skontrowaną przez przeciwnika można rekontrować, co powoduje podwojenie zapisu
raz jeszcze. Oto kilka przykładów licytacji:
N E S W
pas pas
1 § X
XX 1© 1 ª 1 BA
3 § pas
pas pas
w tym przypadku gracze
NS zobowiązali się do wzięcia 9 lew, kiedy atutem są trefle, rozgrywającym jest S (on pierwszy
„zajął” ten kolor )
N E S W
1 BA pas
2 § X
2 ¨ 3 § 4 BA pas
pas pas
rozgrywa N, para NS
zdeklarowała wzięcie 10 lew ( bez koloru atutowego )
N E S W
1 ª pas
2 § pas
2 ¨ pas 4 BA pas
5 © pas 6 ª pas
pas pas
rozgrywa N, para NS zdeklarowała
wzięcie 12 lew ( kolor atutowy piki )